Wat vormt de inclusieve stad? Wat betekent het? En wat vraagt het van inwoners, organisaties, ondernemers en overheid? Dinsdagavond 20 februari was er een goed gesprek met Ombudsmannen Arre Zuurmond & Anne Martien van der Does en de introductie van de nieuwe Zaanse kinderombudsman medewerker Doby van den Eijkhof. Een kleine vijftig betrokken mensen luisterden en deden mee.
Drie ombudsmannen aan het woord
Inssaf Cherif is vanavond voorzitter. Zij doet een aftrap als het gaat om een Inclusieve stad: ‘Een stad waar iedereen zichzelf kan zijn en zich gewaardeerd voelt om wie hij/zij is en bijdraagt.
Arre Zuurmond
Arre Zuurmond, Anne Martien van der Does en Doby van den Eijkhof zijn ombudsmannen in de Metropoolregio Amsterdam. Zij vullen nog aan: in een inclusieve stad komt het ontwikkelingspotentieel van iedereen tot wasdom. Dit is niet alleen taak voor de gemeente, juist ook voor de gemeenschap. En als het kinderen betreft is het belangrijk dat iedereen op eigen wijze kan bijdragen aan en ook kan meebeslissen over beleid en praktijk.
Doby van den Eijkhof
Wat doet een Ombudsman eigenlijk? Als je het als burger oneens bent met beleid, dan richt je je tot de raad. Maar als je een klacht of vraag hebt over de uitvoering van beleid, dan kun je bij de Ombudsman terecht. De Ombudsman mag best een beetje eigen wijs zijn. En kan ook patronen ontdekken in klachten, om zo het beleid weer te verbeteren. “Want de beste klacht”, zo zegt Arre, “is een klacht die te voorkomen is.” Doby is het Zaanse sausje op het kinderombudswerk. Hij probeert kinderen, ouders, gemeente en meer te verbinden om samen oplossingen te bedenken.
De gemeente wil nog wel eens werken met strakke protocollen en criteria. Zo bestaan er werkenden en uitkeringsgerechtigden. Dit terwijl mensen die niet volledig kunnen werken ongelooflijk waardevol kunnen zijn voor de samenleving en hiermee betekenisvol leven. Dit noemt Arre social injustice, want groepen worden zo uitgesloten van de samenleving. Anne Martien benadrukt het belang van het binnen sluiten van kinderen. Zo mag de bestedingsruimte van ouders het meegaan met een schoolreisje nooit in de weg staan; hier moeten we samen wat op verzinnen.
De ombudsman komt in beeld als er al sprake is van een conflict. Vooral de Kinderombudsman hamert op het vroegtijdig in gesprek gaan met kinderen. En het gesprek ook breder en dieper laten zijn dan het gedrag in de klas of thuis, bij verzuim. Kinderen kunnen vaak juist een leidraad zijn voor het voorkomen of wegnemen van een conflict.
We laten een filmpje zien van de ochtend over diversiteit. Anne Martien bevestigt het belang van een uitwisseling tussen stad en stadhuis, burger en ambtenaar. Dit geeft een totaalplaatje van een situatie of vraagstuk. Arre ziet graag dat iedereen in zijn/haar waarde wordt gelaten, juist ook als iemand heel bijzonder is en misschien niet altijd in een hokje past. En Doby maakt het tastbaar: een inclusieve samenleving begint bij elkaar groeten en elkaar weten te vinden en te spreken. Taal is soms een barrière, terwijl het ons zou moeten verbinden. “Gemeente vinden hun eigen logica vaak zo logisch”, verzucht Arre. Terwijl een bakker brood bakt, een kapper knipt. En de administratie er dan vaak bij inschiet.
De Gemeenteraad heeft al een Ombudsman aangesteld! Nu nog deze ten volle benutten. De gemeenteraad bevestigt vaak bestaande hokjes, terwijl het moet gaan over het maatschappelijk effect van overheidsingrijpen. De raadscommissies volgen de bestaande structuur, maar zou maatschappelijke thema’s centraal moeten stellen. En het advies van medewerkers en bewoners ter harte nemen. Iemand uit de zaal voegt hier nog aan toe dat de gemeenteraad budgetrecht heeft en dit kan inzetten om haar medewerkers meer buiten aan het werk te zetten.
We gaan in vier themagroepen uiteen. Een korte impressie van de uitkomsten:
In de Jeugdzorg begint alles bij vertrouwen. Vertrouwen van de kinderen, van de ouders. Dan speelt communicatie een ongelooflijk belangrijke rol. Probeer goed naar elkaar te luisteren, vragen te stellen in plaats van oordelen te vellen. En de samenwerking kan nog beter en vroeger, tussen school, thuis, ervaringsdeskundigen, vrijwilligers, de ombudsman, de gemeente en zorginstellingen. Een gemeenschappelijk doel en inzet op versterking van het gezin helpt hierbij.
Diversiteit begint bij het groeten van elkaar en het elkaar leren kennen, verbindingen maken. In 2022 zien we graag het gemeentelijk beleid en de gemeentelijke organisatie, maar ook diverse andere organisaties, diverser en daarmee krachtiger.
We zijn ons er van bewust dat eenzaamheid in alle groepen en levensfasen kan voorkomen en verschillend kan worden ervaren en geuit. Het betekent dat we nu al moeten investeren in de jeugd: kijk een som je heen, bekommer je om elkaar. Eenzaamheid maakt een samenleving loodzwaar, dus we streven naar: een eenzaamheidsneutraal Zaanstad. Alle ideeën en bijdragen helpen hieraan mee.
In 2022 kijkt de gemeente en ook gemeenschap compleet anders naar werk. Werk betekent dat je iets bijdraagt aan de samenleving; een bijdrage die wordt gewaardeerd. Het Basisinkomen kan iets zijn dat iedereen een zetje geeft naar daadwerkelijk ondernemerschap. We beginnen morgen; iedereen kan iets bijdragen aan de discussie en aan de samenleving. Voor alle veranderingen in werk richten we een Zaanpool op, waardoor werknemers en werkgevers kunnen meebewegen.
Luan vertelt ons het verhaal van zijn vader, die geen vader kon zijn. En van een vriend, die niet mee kan komen in de vaart der volkeren. Zijn boodschap: laten we met liefde naar elkaar omkijken, elkaar insluiten.
Klik hier voor de video met een Spoken word
Een inclusieve stad is een stad voor iedereen. Een stad waar creativiteit en diversiteit gestimuleerd wordt. Een plek waar niemand wordt buitengesloten, aldus Luan Buleshkaj
https://youtu.be/mbRwlZDcZVI
Spoken word van Luan Buleshkaj
Luan Buleshkaj is in 2012 begonnen met spoken word/poetry slam. De Albanese 
Amsterdammer maakte daarvoor vooral naam als battlerapper bij het platform ‘Punchout Battles’. Sinds Luan entree maakte in de poëziewereld stond hij al op vele podia in Nederland. Denk aan Mensen Zeggen Dingen, Woorden Worden Zinnen, Paginagroots & Poetry International. Luan was in september 2015 huisdichter bij het programma CritiX op FunX. Tevens gaf hij 2 jaar lang elke maandagavond workshops aan vluchtelingen in het AZC te Utrecht. Luab was tijdens het EK 2016 op de NOS te zien als analist van de wedstrijden van Albanië, waarna hij de avonden afsloot met een spoken word-stuk. Hij staat vooral bekend om zijn woordspelingen en gevoel voor improvisatie en is tegenwoordig host van Mensen Zeggen Dingen in Paradiso.
Themaweek Inclusieve Stad
19 tm 22 februari 2018
Video en verslag Uitdaging hoe blijf je gezond? – 19 februari 2018
Wensvideo en opbrengst ideeën Onze stad voor iedereen/Maak het verschil – 20 februari 2018
